Okulda tatbikat (wwaz)
| OKULDA TATBİKAT Okulda deprem tatbikatı gerçek gibiydi. Çünkü deprem zilleri gerçek gibi çalıyordu. Ben tatbikatı gerçek sanmıştım. Onun için çok korkmuştum. Tatbikattan önce gerçekten deprem olmuştu. Ama sonra, yani depremden sonra alıştırma olsun diye tatbikat yapmışlardı. Deprem zilleri çalmıştı. Sıraların altına girilmişti. Sonra zil durduktan sonra ben sıranın üstüne çıkıp: -Arkadaşlar! Bismillah!!!... Deprem oldu!!!... Kelimei Şehadet getirin!!!... (Kelimei şehadet okunuyor…) Günahlarınız varsa tövbe edin!!!... Hakkınızı da helal edin!!!... Ahirete göçeceğiz! Hazırlıklı olalım, namazlarımızı kaza edelim!!! Demiştim… Bir baktım ki, Pelin, Melike ve başka kişiler ağlaya ağlaya bağırıyorlardı. Ben neredeyse bayılacaktım. Merdivenlerden neredeyse yuvarlanacaktım. Çünkü arkama baktığımda, neredeyse 100 kişi, ağlaya ağlaya çıkış kapısına 40 vites hızında koşuyordu. Önüme baktığımda ise aynı şeyin 10 katını gördüm. Büyük sınıflar sanki; "- küçük sınıflar ölecekler, biz onlardan kurtulacağız!!!" gibi sevinçli sevinçli gidiyorlardı. Küçük sınıfları itekleyip sürüklüyorlardı.. Ohh, nihayet bahçeye çıkmıştık.Ama benim saçma bir endişem vardı: -Eğer bu yanımdaki evler birbirine çarpıp üstüme düşerse!? Bu okuldaki sıralar iğne gibi, yani bir basınç sıraları itip, 1 milyar parçaya ayırır!!! Neyse müdürü dinleyeyim. Müdür: -"Endişe etmeyin çocuklar, bu bir tatbikat!" dedi. Ben içimden: -"Yav bu müdür amma saf, deprem oluyor, bu müdür tatbikat diye beni kandırmaya çalışıyor" dedim. Ben müdürün söylediğine inanmamıştım. Müdürün "endişe etmeyin çocuklar" deyişine, -Nerdeee!!! Nerdeyse bütün okul ağlayıp panik yapıyor!!! Bu müdür bunların ağlayışını, canını verse alamaz dedim. Sonra bir tane öğretmen de endişe etmeyin diyordu. Ömer: (-Hani biz müzik hocasının istediği "Flüt Metodu"nu getirmedik ya, hoca "Flüt Metodu"nu getirmeyeni dersime almayacağım demişti. Biz de sıranın altına girip saklanmıştık. O zaman deprem olmuş. Biz eğer saklanmasaydık, müzik hocamız bizim derimizi yüzüp, etimize tuz katıp yerdi.) dermiş gibi bakıyordu. Biz sıranın altına girmiştik. Sıranın altındayken ben botumdan dolayı duymamışımdır, benim botum su geçirmez dedi. Ben: -Desene şuna ömer, deprem geçirmez diye. Dedim. Ömer kahkaha ata ata neredeyse sesi kısılacaktı. Kürsüdeki hoca bir tane çocuğu kürsüye çağırdı. Çocuk depremle ilgili bilgileri anlattı. Benim kafama takılan bir soru vardı. Yav şu kürsüdekiler neden binanın altındalar, ya bina onların canına okursa? Galiba bunlar bizimle dalga geçiyor, boşuna ağlatıp sızlattırmışlar bizi!... Çocuğun konuşması bitince aynı şeyleri öğretmen de anlattı… Sonra da müdür; çocuklar şimdi yavaşça sınıflarınıza dikkatlice çıkın dedi. Çıktık, çıkarken herkes koşuyordu. Sınıfa girdik. Müzik hocası tam dersi anlatacaktı, zil çaldı… Ahmet Murat Fakihoğlu |